ورود به سيستم
|
ثبت نام
دانشگاه
هیات امنای دانشگاه
شورای دانشگاه
رئیس دانشگاه
حوزه ریاست
دفتر ریاست، روابط عمومی و امور بین الملل
اداره حراست
گروه نظارت و ارزیابی
دبیرخانه هیات اجرایی جذب
گروه دانشجویان شاهد و ایثارگر
امور حقوقی، قراردادها و پاسخگویی به شکایات
معاونت اداری و مالی
درباره دانشگاه
آموزش
مدیریت امور آموزشی و تحصیلات تکمیلی
امور آموزش کارشناسی
امور آموزش کارشناسی ارشد
امور آموزش دکتری (PhD)
مرکز استعدادهای درخشان
تقویم آموزشی
رشته های تحصیلی دانشگاه
پذیرش
دانش آموختگان و مشمولین
مرکز آموزش های آزاد و مجازی
پژوهش
امور پژوهشی و فناوری
گروه کارآفرینی و ارتباط با صنعت
سامانه ملی کارآموزی
دوره های مهارت افزایی عمومی
ایده شو
کتابخانه مرکزی و مرکز اطلاع رسانی
آزمایشگاه مرکزی
دانشجویی و فرهنگی
مدیریت امور دانشجویی
امور تغذیه و سلف سرویس
امور رفاهی
امور خوابگاه ها
کار دانشجویی
مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی
اداره تربیت بدنی
مرکز بهداشت، درمان و مشاوره دانشجویی
کمیسیون موارد خاص
کمیته انضباطی
هیات علمی
دانشکده الهیات و معارف اسلامی
دانشکده علوم انسانی
دانشکده فنی و مهندسی
دانشکده ها
دانشکده الهیات و معارف اسلامی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
دانشکده علوم انسانی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
دانشکده فنی و مهندسی
گروههای آموزشی
رشته های تحصیلی
سامانه ها
پردیس مجازی دانشگاه میبد
اتوماسیون اداری کارکنان
سامانه حضور و غیاب
سامانه حقوق و دستمزد
سامانه منابع انسانی
اتوماسیون تدارکات
سامانه آموزشی گلستان
ثبت سوابق پژوهشی
سامانه سلف سرویس
سامانه اکانتینگ
مجله کتاب قیم
پیوندها
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه
مرکز رشد واحدهای فناور
بخش اصلي
>
مقاله
تداوم انديشه هاي مرجئه در برخي از فرقه هاي اسلامي
نویسنده:شهاب الدين وحيدي مهرجردي
موضوع: فلسفه
شناسه: 7297
مرجع: فصلنامه فلسفه دين ، سال دهم، شماره 1، بهار 1392، صفحات 129-152
اعتبار علمی: علمی پژوهشی
تعداد صفحات: 24
حجم مقاله: 338 کیلو بایت
زبان مقاله: فارسی
چکیده:
مسئله اصلي تفكر و انديشه اسلامي و انشعاب هاي فرقه اي مسلمانان در قرون نخست هجري، مفهوم ايمان و مباحث پيرامون آن بود. تفكر ارجاءنيز يكي از گرايش هاي فكري بود كه در نيمه دوم قرن اول هجري، از سوي حسن بن محمد حنفيه، در شهر كوفه مطرح شد. فرقه مرجئه، به دنبال عقيده افراطي و تند خوارج در باب مرتكب كبيره و حكم به كافر بودن آنها، با اين نظريه كه عمل هيچ نقش و تاثيري در ايمان انسان ندارد، شكل گرفت. آنان بر اين باور بودند كه «تا كفر شخصي ثابت نشود، او مومن است» ولو اينكه گناه كبيره انجام دهد؛ زيرا: لا تضر مع الايمان معصيه كما لا تنفع مع الكفر طاعه و مرتكب كبيره بايد اميد به بخشش خداوند داشته باشد و قضاوت در مورد چنين افرادي را بايد تا روز قيامت به تاخير انداخت و به خدا واگذار كرد. ايمانْ صرفِ اعتقاد قلبي و يا اقرار زباني است و براي سعادت و رستگاري احتياجي به عمل نيست. اطاعت از امام، خليفه و حتي حاكم فاجر و اقامه جماعت به امامت آنها حتي اگر مرتكب كبيره شوند، جايز است. در نظر آنان، حوزه عمل از ماهيت ايمان خارج است. اين تفكرات در برهه اي از زمان رواج پيدا كرد و طرفداراني را به سوي خود كشاند. امروزه، اگرچه نامي از مرجئه نيست، برخي تفكرات آنها كه تفكرات اباحيگري مي باشد، همچنان ادامه دارد و به تبليغ و ترويج آن پرداخته مي شود. در اين پژوهش برآنيم به بيان چنين تفكرات ارجائي كه ادامه يافته بپردازيم.
دانلود مقاله >>
تداوم انديشه هاي مرجئه در برخي از فرقه هاي اسلامي
نمایه مقاله
بازدید ها: 3326
پیوند مقاله:
پیوند مقاله با عنوان:
نظرات:
پاسخ به:
نظر مستقیم
عنوان شما:
*
نظر:
*
متن تصویر را در کادر زیر وارد نمایید
پیوندهای پركاربرد
سامانه ها
سامانه تغذیه
سامانه فیش حقوقی
سامانه گلستان
پست الکترونیکی
دانشجویی
تقویم آموزشی
آموزشی
سامانه فیلم های آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد
سامانه دسترسی به پایان نامه های دانشگاه اصفهان
پژوهشی
سامانه جامع اولویت های پژوهشی کشور
پایگاه تامین منابع علمی مگاپیپر
سامانه تامین مدارک علمی دانشگاهی
سامانه دوفصلنامه علمی پژوهشی کتاب قیم